Όταν γεννήθηκα, υπήρχε ήδη ένα παιδάκι στην οικογένειά μας.Ο αδερφός μου!Δυο χρόνια μεγαλύτερος.Δεν νομίζω να πολυχάρηκε, όταν με είδε.Δεν ήμουν και αγοράκι να παίζει, οπότε μάλλον δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί με τα νέα δεδομένα.
Από τότε που με θυμάμαι, έτρεχα συνέχεια από πίσω του.Προτιμούσα να παίζω με τα δικά του "αγορίστικα" παιχνίδια, παρά με τα δικά μου και οι καυγάδες ήταν καθημερινό φαινόμενο.Κοιμόμασταν και διαβάζαμε μαζί στο ίδιο δωμάτιο.Τώρα οι νέοι γονείς, χωρίζουν τα αδέρφια τις περισσότερες φορές σε ξεχωριστά δωμάτια.Δεν καταλαβαίνουν ότι τα καλύτερα, γίνονται όταν ξαπλώνουν για ύπνο τα πιτσιρίκια...Τί παιχνίδια στο σκοτάδι, τί κουβέντες κάναμε τότε...
...Αλλά και σκανταλιές αμέτρητες...Από πού ν' αρχίσω και πού να σταματήσω!!!Είναι όλες θέματα για αναρτήσεις από μόνες τους.Εννοείται πως το ξύλο μεταξύ μας έπεφτε βροχή και μετά (ποτέ δεν θα καταλάβω γιατί...) τρώγαμε και οι δυο από την μαμά μας!!!
Τα καλοκαίρια που τα περνούσαμε στους δρόμους και τις γειτονιές (ναι τα προλάβαμε) ήμουν πάντα μαζί του.Δεν έπαιζα τόσο πολύ με τα κορίτσια της γειτονιάς.Περισσότερο αγοροκόριτσο με έλεγες.Ποδήλατα, κυνηγητό, πόλεμο με τα φυσοκάλαμα κι απίστευτες σκανταλιές, το τονίζω ξανά αυτό!
Τα παιδικά μας χρόνια κυλούσαν κάπως έτσι!Μέχρι που ο αδερφός μου μεγάλωσε και πήγε στο Γυμνάσιο!!!Καλά, τότε μου φαινόταν τεράστιος!Ένιωθε κι αυτός μεγαλύτερος και άρχισε να βγαίνει πιο τακτικά με τους φίλους του έξω.Αχ!Αυτοί οι φίλοι του!!!Το μεγαλύτερο προνόμιο του να έχεις μεγαλύτερο αδερφό, είναι οι συμμαθητές του!Ξέρετε πόσο είχαν ανέβει οι μετοχές μου στην παρέα μου?Όλες ήθελαν να έρχονται σπίτι να τους βλέπουν.Ήμασταν ερωτευμένες με την κολλητή μου τότε με έναν από αυτούς κι όταν ερχόταν σπίτι, μαλώναμε ποιά θα του πρωτομιλήσει...Ε, ρε αθώα χρόνια...
Να αναφέρω τις βραδινές εξόδους μας?Τότε δεν είχαμε κινητά.Ο μπαμπάς μου με άφηνε να ξενυχτάω, αφού ήμουν μαζί με τον μεγάλο μου αδερφό.Πού να 'ξερε!!!Άπειρα βράδια βγαίναμε χωριστά και δίναμε ραντεβού μια συγκεκριμένη ώρα στην είσοδο της πολυκατοικίας.Περιττό να σας πω, ότι τις περισσότερες φορές, είτε αργούσε, είτε ανέβαινε πάνω μόνος του με αποτέλεσμα να κάθομαι να περιμένω με τις ώρες κι έτσι να αργώ και περισσότερο!!!
Όσο μεγαλώναμε κι όταν ήμουν κι εγώ Γυμνάσιο κι εκείνος Λύκειο, άρχισε να μου μιλάει για πιο προσωπικά του θέματα.Μου φαινόταν περίεργο, αλλά κι αυτός ήθελε κάπου να τα εμπιστευθεί.Εγώ ντρεπόμουν να του πω το οτιδήποτε.
Περάσαμε και μια περίεργη περίοδο που δεν μιλιόμασταν σχεδόν καθόλου...Στο ίδιο δωμάτιο, ο ένας έμπαινε, ο άλλος έβγαινε!Μάλλον περνούσαμε εφηβεία...Και τότε, έφυγε να σπουδάσει...Αυτό ήταν!Θυμάμαι τη χαρά μου που επιτέλους θα είχα ένα δωμάτιο όλο δικό μου.Η χαρά κράτησε μερικές μέρες!Μέχρι να γυρίσει τα Χριστούγεννα, μετρούσα τις μέρες σαν τους φαντάρους.Μου έλειπε τόσο πολύ!!!
Από εκείνη την περίοδο γίναμε αχώριστοι.Περάσαμε πολλά, αλλά όλα τελικά έγιναν για να γίνουμε πιο δυνατοί και αχώριστοι.Με στηρίζει, τον στηρίζω και με κάνει να αισθάνομαι ασφαλής και καθόλου μόνη.Χαίρομαι λοιπόν που έχω μεγαλύτερο αδερφό κι ας μην του το λέω συνέχεια.Ελπίζω να το βλέπει με τις πράξεις μου!
Πόσο σε ζηλεύω!! εγώ έχω μικρότερο αδερφό και μας έβαλαν σε διαφορετικά δωμάτια απο πολύ νωρίς...καταλαβαίνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήxo
O μεγαλύτερος πανικός και η μεγαλύτερη ευτυχία ταυτόχρονα είναι η παρουσία ενός μεγάλου αδερφού!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι πολύ τυχερή! Και ως γνωστόν, οι καιροί διαβαίνουν, πολλά συμβαίνουν, τα αδέρφια όμως αδέρφια πάντα μένουν! ;)
Σαν να διαβάζω την ιστορία των παιδιών μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κόρη μου μεγαλύτερη του γιού μου κατά 6 χρόνια.
Τώρα όμως "χώρισαν".
Η κόρη μου (με την εγγονή μου, κλαψ κλαψ) στη Κρήτη, ο γιός μου στη Γλυφάδα μαζί μας (για πόσο ακόμη , άραγε;;;).....
Μπορει να εχουμε παιξει απειρο ξυλο, μπορει να εχουμε σκοτωθει αμετρητες φορες, αλλα τον αδερφο μου τον αγαπαω οσο κανεναν στον κοσμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο το ποστ θα μπορουσα να το εχω γραψει εγω... αρα καταλαβαινεις πως σε νιωθω απολυτα!
Φιλια πολλα πορκιουπινι μου! :)
Το κειμενο σου
ΑπάντησηΔιαγραφήμε γεμισε νοσταλγια
Ποσο θαθελα
να ξαναγυρνουσα παλι
οπως τοτε εκει
Υπαρχει τροπος αραγε...
Γεια σου σκαντζοχοιρακι
Ποσά σου έδωσε βρε????:P
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαζή ερώτηση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως κοιμόσασταν στο ίδιο κρεβάτι; Δεν τον τσιμπούσες (με τ' αγκάθια σου);
(Να την πω την κακία μου εγώ, δεν κρατιέμαι...)
:-)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έρθω όταν με αφήσουν τα μικρά μου διαολάκια να διαβάσω το μικρό σκαντζοχοιράκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήKAΛΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω γραψει αναρτησεις...[ο παραδεισος πανω στη γη..υπαρχει;;]
Εγω εχω μηλαδερφι[ιδια μανα] με διαφορα...Δεκαπεντε χρονια..!!
Αλλα...Μια ψυχη...Μια ανασα...!!
Ειμαστε τυχεροι...Και αυτος ειναι και ενας απο τους βασικους λογους που εκανα πολλα παιδια...[4]
Έτσι ακριβώς κι εμείς με ίδια μάλιστα διαφορά ηλικίας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσα να έχω γράψει ακριβώς τα ίδια με μια διαφορά...γμτ! Οι φίλοι του δεν ήταν ωραίοι (ή εγώ δεν τους έβλεπα έτσι). Αλλά με είχαν σαν τη μικρή τους αδερφή.
:))
Να τους χαιρόμαστε κι ας μαλώνουμε καμιά φορά.
Χρυσούλι μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήάλλη καλή φάση κι η δική σου...Ήθελα κι εγώ μικρότερο αδερφάκι να το κάνω ό,τι θέλω!!!
Να είστε πάντα αγαπημένοι!!!
:-)
Ginny μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήάσε, ξέρω αδέρφια που δεν μιλάνε για χρόνια!!!Ας ελπίσουμε σε μας δεν θα συμβει κάτι τέτοιο.Συνήθως όταν παντρεύονται, επικρατεί ένας πανικός με νύφες και γαμπρούς!Πολλά περιστατικά δυστυχώς!!!
Τα φιλιά μου!
Βασίλη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι πάνε αυτά.Κι εμένα ο αδερφός μου λείπει χρόνια.Τώρα είναι εδώ, αλλά πάλι θα φύγει.Το θέμα είναι να είναι μονιασμένα και αγαπημένα...Όπου κι αν είναι!!!
:-)
Λόλα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ξύλο ρε 'συ!!!Αλλά μετά πιο πολύ τον τσιγκλούσα.Άπειρα κλάμματα και ευτυχώς και άπειρα γέλια...
Να τους χαιρόμαστε βρε!!!
Velvet,
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ θα ήθελα να γυρίσω στα παιδικά μου χρόνια, τα αθώα εκείνα που μόνο το παιχνίδι είχαμε έγνοια!!!
Σημασία έχει τουλάχιστον ότι τα ζήσαμε κι έχουμε υπέροχες αναμνήσεις...
Καλό απόγευμα!
Γναγ μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήίσως να μην το διαβάσει και ποτέ...αλλά μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι!!!
χιχιχι!!!
Στιχο-Γιώργη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήπειραχτήρι τεράστιο, δεν θ ασε δω κάποια στιγμή?Θα σου δείξω με μια μεγάλη αγκαλιά να δεις πώς ήταν!!!
χιχιχι!!!
Μπατλεράκο μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα 'σαι καλά...Από τις πιο ουσιαστικές σχέσεις αυτή των αδερφών...
Φιλί απογευματινό!!!
:-)
Χριστόφορε,
ΑπάντησηΔιαγραφήπάλι baby-sitting κάνεις?Κράτα σημειώσεις...Ποιός ξέρει πάλι τί θα πει το στοματάκι τους!!!
Σε φιλώ γλυκά!
Μαχαίρη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά έκανες.Ευλογία τα παιδιά και ως αδέρφια ας είναι πάντα ευτυχισμένα!!!
:-)
AnD,
ΑπάντησηΔιαγραφήμη φανταστείς!!!Ένας μου άρεσε, αλλά για χρόνια!!!χιχιχι!!!Ίσως γιατί κι εχώ τους κολλητούς του, τους έβλεπα σαν αδέρφια.Τόση παρέα πια!!!
Να τον χαίρεσαι κι εσύ τον αδερφούλη σου και να σε χαίρεται κι αυτός!!!
:-)
Α
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε λενε δημητρα κ ειμαι 23 η αδελφη μου 17 κ ο αδελφος μου 15 νιωθο υπεροχα που ειμαι η μεγαλητερη κ που εχω αδελφακια! Οσο για τον μικρο με τρελενει ολο ερωτησης μου κανει κ με κανει κ νιωθο ηρωωας!ερωτησης τιπου:πως να φηληση μια κοπελα η πως να της πει πως ειναι ερωτευμενος η πως θα καταλαβει αν τον γουσταρει η κοπελια ! Κ εγω χιχιχι χαζοαδελφη..εχει κανει κ ψευτομουστακαλακη κ ειναι ολο αφασια! Μενω κρητη 2 χρονια..κ οι οικογενεια μου αθηνα το καλοκαιρι που ερχονται ειμαι ολα χαρα κ τρελα! Γινομαι ομως κ κακια κ τρελη με την εληψη καθαριοτητας στο σπιτι ..κ με ακουει ολο το τετραγωνο! Οταν το σεπτεμβριο φευγουν για αθηνα για το σχολειο τρελενωμαι απτην στεναχορια κ οταν τα βαζω στο καραβι ειμαι σαν την μεγαλη παρασκευη αχχχ χαλαλη τους ας μου καψουν το σπιτι αρκει να βλεπω τα φατσουλακια τους!σαν τα αδελφια τιποτα στο κοσμο!τα ειχα απο τον ιουνιο μεχρι το σεπτεμβριο κ οταν τα πηγα στο λιμανη κ φιγαν κ γηρησα σπιτι εκλεγα σαν παιδι 5 χρονον -εμεινα μονοι μου φοναζα τη να κανω!
ΔιαγραφήΟ σκυλος μου εκλεγε κ αυτη!!καναμε μερες να ερθουμε στην παλια μας ρουτινα!!σαν τα αδελφια τιποτα!!