Ελενιάδα Νάμπερ 2!

by elena porcupine 8:25:00 π.μ. 17 αγκάθια Ελενιάδες

Δέχομαι χειροκρότηματα...Ευχαριστώ...

Για να διαβάσετε αυτήν την ανάρτηση, πρέπει να ρίξετε μια ματιά στην προηγούμενη...

...Αφού βρήκα λοιπόν τίς πταίει και πέταξα κι ένα "piece of cake", ετοίμασα τα σύνεργα για να ξεβιδώσω το σπιράλ!

Ένα θα σας πω...Με δυσκολία ξαναπιάνω το πληκτρολόγιο σήμερα...Τα δαχτυλάκια μου τα τράβηξαν όλα!Ήθελα να 'ξερα οι υδραυλικοί με τα χοντρόχερά τους πώς τα καταφέρνουν...Κάτι δεν κάνω σωστά...Αλλά τί άκρη να βγάλω με όλα αυτά?

Με τα πολλά, συνεχίζω τις αναπνοές και ξαναπιάνω δουλειά.Άρχισα να βγάζω φωτογραφίες για να θυμάμαι τί έβγαλα και από πού (κι όχι για να κάνω ανάρτηση...) και σε ένα σημείο που δεν χωρούσε το κεφαλάκι μου, τράβηξα και βίντεο!Όχι, παίζουμε!!!


Μετά από μισή ώρα και, κατέληξα με αυτά στο πάτωμα...

Κι όλα αυτά, για να βγάλω το ένα από τα δύο σπιράλ (συνεχίζω να το λέω έτσι, αλλά δεν ξέρω αν είναι η σωστή λέξη)!!!

Παίρνω όλη τη βρύση και την κολλητή από το χεράκι για να πάμε στο μαγαζί με τα υδραυλικά.Μπαίνουμε μέσα και βλέπουμε μια κυρία.Της εξηγώ τί χρειάζομαι και η γυναίκα εξυπηρετικότατη μου το φέρνει.Ναι, αλλά τώρα θέλουμε και κάποιον να μου βγάλει το παλιό σπιράλ...Γι' αυτό κουβάλησα και όλη τη βρύση μαζί μου.Η λογική απάντηση της κυρίας ήταν ότι θα το έκανε ο υδραυλικός.Εγώ είμαι ο υδραυλικός, της είπα και φήμες θέλουν να λένε ότι ακόμα η κυριούλα αναρωτιέται!!!χιχιχι!!!


Φέρνει που λέτε κι αυτή από μέσα έναν κάβουρα, πιο μικρό από τον δικό μου και η σκηνή που ακολούθησε νομίζω πως μπορεί να φτιάξει τη διάθεση σε κάθε πικραμένο.Τρεις γυναίκες μόνες να παιδεύονται να γυρίσουν μια βίδα.Η κυρία με το κόκκινο μανικιούρ να της λέω να το αφήσει μη σπάσει κανένα νύχι και με βρίζει μετά, έπιασε τον κάβουρα.Εμείς οι δυο να κρατάμε κόντρα.Να στάζουν κάτι νερά που έμειναν στο σωλήνα μέσα...Άλλο να σας λέω κι άλλο να βλέπετε!!!Και μην πει κανείς σας "γυναίκες", γιατί τελικά τα καταφέραμε...


Μετά την στάση για το απαραίτητο, δροσιστικό τσαγάκι, επέστρεψα σπίτι.Έπιασα αμέσως δουλειά...Τώρα ήξερα...Έλα όμως που για να χωρέσω να βιδώσω την καταραμένη βρύση στον νεροχύτη και να την κρατάω από πάνω ταυτόγχρονα, έγινα τιραμόλα και τώρα έχω κάτι πιασίματα, άστα να πάνε.Και τα δαχτυλάκια μου ρε παιδιά, δεν τα νιώθω...Αλλά γα δείτε!Κούκλα δεν την έκανα?

Όχι, παίζουμε!!!Τώρα έχει σειρά το καζανάκι, αν και κάτι μου λέει να μην τολμήσω να το πλησιάσω αυτό, γιατί μάλλον η τύχη του πρωτάρη δεν θα με ακολουθήσει...


Μου αξίζει τώρα να αράξω και να απολαύσω το τραγουδάκι μου...Δεν νομίζετε?Κι αν έχετε κανένα μερεμετάκι, μη διστάσετε...Κάνω και φιλικές τιμές!!!

Δεν είμαι ψώνιο, αλλά δεν μπορούσα και να μην το μοιραστώ μαζί σας...Δείτε τί κάθησε κι έφτιαξε το τέρας η Ζουζούνα...
Γλυκό μου κερασάκι θα το δεχτώ με μεγάλη τιμή και χαρά και θα προσπαθήσω να φανώ αντάξια των προσδοκιών σου...