Με αφορμή το τραγούδι της Τσανακλίδου που βρήκα στο μπλογκ του καλού μου Στιχο-Γιώργη και σε συνδυασμό με μια απίστευτη μελαγχολία που ήρθε και θρόνιασε μέσα μου, είπα να χαλάσω λίγο το εορταστικό κλίμα και να γράψω ό,τι ακριβώς νιώθω!
Κάθομαι στο σκοτάδι (Ιανέ μου, στείλε μου την πυγολαμπίδα σου) που όσο κι αν το πασπαλίζω με χρυσόσκονη, δε λέει να αστράψει και να φωτίσει.Σκέφτομαι πως η μοναξιά είναι τελικά πολύ άτιμο θηλυκό.Και το γελοίο του πράγματος είναι ότι δεν είμαι μόνη.Αλλά έχουμε ξαναπεί πως άλλο να είσαι μόνος κι άλλο να νιώθεις!
Σκέφτομαι επίσης τί είναι αυτό που χωρίζει τους ανθρώπους?Κάποτε χώρισα με ένα αγόρι κι εκείνο μου χάρισε μια ξύλινη καρδιά που έγραφε "Αν οι άνθρωποι ήξεραν τί σημαίνει μοναξιά, δεν θα έλεγαν ποτέ αντίο"!Από τότε πιστεύω πως κουβαλάω την κατάρα της μοναξιάς μέσα μου.Τυχαίο που όλες μου οι σχέσεις ήταν από απόσταση?
Τί στο καλό είναι αυτό το συναίσθημα κενού που νιώθουμε πού και πού?Και γιατί δεν γεμίζει με τίποτα?Είμαστε τόσο αχόρταγοι που δεν μπορούμε να φτάσουμε στον κορεσμό με τίποτα?Ή μήπως είναι κάτι απαραίτητο στη ζωή μας?Για να μπορούμε να κατανοούμε τη διαφορά με την ευτυχία της πληρότητας?Για να υπάρχει στη ζωή μας η ισορροπία, όπως υπάρχει και στη φύση?
Κάθομαι και μετράω επίσης, πόσα "μοναχικά" τραγούδια έχουν γραφτεί για να κρατήσουν παρέα τους μοναχικούς ανθρώπους.Είναι αμέτρητα!
Πόσο θα 'θελα η μισή μου ζωή να ήταν ένα όνειρο!Κι η άλλη μισή ένα παραμύθι με πρίγκιπες, βασιλοπούλες, όμορφα και μακρινά μέρη και φυσικά πάντα στο τέλος να ζω καλύτερα από τους άλλους!Να ζω σ' ένα μικρό παράδεισο...
Αν βρω την άκρη του ουρανού, μήπως θα βρω και το τέλος του καημού (που λέει και το τραγούδι)?Πράγμα φυσικά αδύνατο, οπότε το τρώω και κάθομαι!!!
Ασυναρτησίες της νύχτας, μη δίνετε σημασία το πρωί!Με το φως της μέρας εξάλλου, όλα φαντάζουν διαφορετικά!!!Απλά σήμερα, δε λέει να ξημερώσει...
Κι όμως ξημέρωσε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς αδράξουμε τη μέρα κι ας τη ξεζουμίσουμε!!!
Άντε λέμεεεεεεεε
Την καλημέρα μας και την αγάπη μας
(Σταματήστε να τους Ψηφίζετε..."Φτύστε" τους!!!)
Καλημέρα,χρόνια πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω οτι εχουμε πεί πολλά και απο το τηλέφωνο αλλά και απο κοντά.
Αυτό που εχω καταλάβει είναι οτι ολο αυτο το κενό που αισθανόμαστε κάποιοι ανθρωποι είναι γιατί υπάρχει περισσότερο συναίσθημα.Λέξη που στις μέρες μας είναι αγνωστη.
Οπότε αυτό που ψάχνουμε να βρούμε στις ερωτικές μας σχέσεις είναι αγνωστο στους περισσότερους.
Ζούμε στην εποχή της Επιφάνειας.
Οτι επιπλέει.Κάτι σαν τους φελούς.
Η μουσική πολλές φορές λέει την αλήθεια αλλά η αλήθεια πονάει.
Την Τσανακλίδου την ΛΑΤΡΕΥΩ.
Πάλι νωρίς πήγες για υπνο???
Και ενα τραγούδι απο την υπέροχη φωνή της Τάνιας Τσανακλίδου
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=DVXCyxH5_v8&feature=related
Μην λεμε λοιπον ποτε ΑΝΤΙΟ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς μενει μια πορτα, μισανοιχτη για παντα...
Μονο κλειστες πορτες και καρδιες...Νοιωθουν μονες...
ένας φίλος μου είπε: δεν πετάμε ποτέ ανθρώπους!
ΑπάντησηΔιαγραφήμα όχι. πετάμε αν δεν αξίζουν, αν μας απομυζούν. και ναι πιο καλή η μοναξιά τότε!
και ξέρεις κάτι σκαντζοχοιράκι μου; η μοναξιά που νοιώθουμε ανάμεσα σ' ανθρώπους "δικούς" μας είναι η χειρότερη!
Πορκουπίνι, έχει ήδη ξημερώσει εδώ και ώρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σου στείλω πάλι από εκείνα τα χαμόγελα, γιατί το ξέρω πολύ καλά όλο αυτό που περιγράφεις.
φιλάκια
:))))))))))))))))
επανέρχομαι! κάτι από εμένα για σένα! για να νοιώθεις λιγότερο μόνη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε γμτ το ίδιο άλυτο πρόβλημα έχω και εγώ οπότε απάντηση δεν έχω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠφφ...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω καλά τι θα πεί να νιώθεις μοναξιά... Πολλές φορές ανάμεσα στο πλήθος την νιώθεις πιο πολύ... Κάθε βράδυ τώρα γυρνώ σε ένα άδειο σπίτι... Τον χειμώνα συχνά είναι Αθήνα... Το καλοκαίρι στάνταρ στην Κέρκυρα... Η ανάγκη βλέπεις... Κι εγώ.... Εγώ εδώ να μετράω τον ατέλειωτο χρόνο... Κάποτε έγραψα αυτό....
ΑπάντησηΔιαγραφήΛείπεις
και ξεγλυστρούν οι μέρες της ζωής μου
κι ενώ μεσ' απ' τα δάχτυλα περνούν,
'γω δεν προφταίνω να μετρήσω....
Καλημέρα.... Εσύ μου κράτησες τόσο καλή συντροφιά το διήμερο κι εγώ σε μελαγχόλησα Πασχαλιάτικα...
ΑπάντησηΔιαγραφή:-(
Εγω εστειλα και την πυγολαμπιδα και ενα σωρο θετικες σκεψεις να σου κρατησουν συντροφια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπαρχουν ανθρωποι σαν εμενα που ειναι μοναχικοι αυτο δεν σημαινει οτι ειναι μονοι!Μηπως εισαι και εσυ ενας απο εμας;
Ξερεις ποσοι μονοι ειναι μαζι;Και εχουν την ψευδαισθηση οτι αυτο ειναι συντροφικοτητα;Λαθος κανουν μοναξια επι δυο ειναι...
Ασε που οι γιορτες παντα ειναι κακος συμβουλος και μεγεθυνθούν καταστασεις και αρνητικές σκεψεις...Οποτε αστα αυτά και χαμογελά!!!Ειμαστε πολλοι ετσι!!!Φιλια!!!
Καπετάνιε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήκοίτα να δεις που πάλι νύχτωσε!!! :-))))
Μάριε,
ΑπάντησηΔιαγραφήμάλλον όσα και να λέω και ν΄ακούω δεν με γεμίζουν πια!Χορτάσαμε από λόγια.Πράξεις πλέον μόνο αναζητώ!
Τα φιλιά μου και τις ευχές και στους 3 σας!!!
:-)
Μαχαίρη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν έχεις άδικο!Για μερικούς ανθρώπους όμως, η πόρτα μου όχι μόνο είναι πια κλειστή, αλλά και κλειδαμπαρωμένη!Μακρυά από τέτοιους ανθρώπους κι ας μείνω για πάντα μόνη!
Λύχνε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ απόλυτα μαζί σου!Είναι απίστευτο να νιώθεις πια ξένο, εκείνον που κάποτε για χάρη του θυσίασες τα πάντα!!!Αλλά, αυτά έχει η ζωή.Παιχνίδια, μαθήματα και παθήματα!!!
Προχωράμε μπροστά κι ας είναι ακόμα δύσκολα!
Δήμητρά μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήτα φυλάω όλα σου τα χαμόγελα, γιατί ξέρω πως τα στέλνεις με αγάπη!
:-)
Λύχνε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά με έστειλες τώρα!!!Είναι και στα χρώματά μου!!!
χιχιχι!!!
Ελευθερία μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί πιστεύεις πραγματικά πως θα βρούμε ποτέ τη λύση?Συμβιβάσου και απόλαυσέ το!!!
:-)))
Μπατλεράκο μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήείσαι ένα τέρας εσύ!!!Μα ένα τέρας!!!Θα πάρω την εκδίκησή μου για τον "ακατανόμαστο" που μου έστειλες!!!Έχε το νου σου!!!
:-)))))
Α ρε Σπυράκο μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς με "φτιάχνουν" οι επισκέψεις σου να' ξερες!!!Πόσες μέρες ακόμα μετρώ μοναξιάς και απουσίας!!!Και πόσο πολύ όμως εκτιμώ κι εκείνες τις ωραίες!!!
:-)
Στιχο-Γιώργη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήη παρεούλα σου ήταν βάλσαμο στα βράδια μου!Άσε που μ' αρέσει να μελαγχολώ με στίχους!!!
Δεν το ΄χεις μάθει πια?
:-)
Ιανέ μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήαν δεν ταιριάζαμε, δεν θα συμπεθεριάζαμε!!!Γι' αυτό χαίρομαι για την παρέα μας εδώ μέσα σ' αυτό το χάος!!!Κάτι πήρε σαν φλογίτσες στο τζάμι μου!!!Να μου στείλεις κι άλλες!!!
:-)