Η Κική κι Εγώ...

by 4:04:00 π.μ. 12 αγκάθια


Κική Δημουλά - Ο πληθυντικός αριθμός


Ο έρωτας

όνομα ουσιαστικόν
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού, ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.
Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.

Ο φόβος,
όνομα ουσιαστικόν,
στην αρχή ενικός αριθμός
και μετά πληθυντικός:
οι φόβοι.
Οι φόβοι
για όλα από δω και πέρα.

Η μνήμη,
κύριο όνομα των θλίψεων,
ενικού αριθμού,
μόνον ενικού αριθμού
και άκλιτη.
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη.

Η νύχτα,
όνομα ουσιαστικόν, γένους θηλυκού,
ενικός αριθμός.
Πληθυντικός αριθμός
οι νύχτες.
Οι νύχτες από δω και πέρα.
------------------------------------------------

Ένα θλιμμένο ποίημα, ο ήχος της ανάσας σου και τίποτε άλλο.Κυριακάτικο πρωινό γεμάτο μουσικές κι αρώματα.Γκρίζες εικόνες μεταμορφώνονται με χρωματιστές κορδέλες που φέραμε από την φαντασία μας.

Πόσα να δώσω για το όνειρο?

Σας παρακαλώ, μη μου τα πάρετε όλα!

Αφήστε μου αυτό το Κυριακάτικο πρωινό.
Τις άδειες ώρες μου θα γεμίζει να μη φοβάμαι...

elena porcupine

Developer

Cras justo odio, dapibus ac facilisis in, egestas eget quam. Curabitur blandit tempus porttitor. Vivamus sagittis lacus vel augue laoreet rutrum faucibus dolor auctor.

12 σχόλια:

  1. --------------------
    --------------------
    Καλημέρα

    Ήρθα να πάρω αυτό το ηλιόλουστο Κυριακάτικο πρωινό.
    (Την Δημουλά κράτησέ την. Γέρασε πια. Χάρισμά σου.)

    χα..χα..
    -------------------
    -------------------

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Χωροχρόνε μου!Κι εγώ σ' αγαπώ!!!

    χαχαχαχαχαχαχαχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος21/11/10, 10:06 π.μ.

    Καλά αυτός ο Ιον πως σε παιδεύει έτσι ? Μέχρι τα πρωϊνα της Κυριακής σου πάιρνει ! Να μη χουζουρέψεις μία μέρα !

    Το ποίημα της Δμουλά ΠΟΛΥ μου άρεσε, εξαιρετικά πρωτότυπο. Δεν το ήξερα.

    Το κειμενάκι από κατω.... γλυκό, τρυφερό, ελαφρώς έως μέτρια μελαγχολικό όμως. Μήπως έως πολύ να έλεγα ?

    Που θα πάει... θα ' έρθουν και Κυριακές ηλιόλουστες που θα σε βρουν σε καλύτερη διάθεση, με παρέα.

    Στο εύχομαι από καρδιάς !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιώργο μου,
    καλημέρες ηλιόλουστες, Κυριακάτικες και μυρωδάτες!!!Η άτιμη η θλίψη έρχεται ακόμα πού και πού.Κι έχω ανοίξει όλα τα παράθυρα στο σπίτι να σηκωθεί να φύγει, αλλά αυτή εδώ.Μήπως να την αρπάξω από το μαλλί?

    χαχαχα!!!

    Πάμε για πιο χαρούμενη ανάρτηση!!! :-)

    ΥΓ.Καλά, τον άλλον από πάνω θα τον τακτοποιήσω άλλη φορά!!!χιχιχι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το ποίημα το ξέρω εδώ και καιρό...

    Είναι υπέροχο όσο & μελαγχολικό...

    Μπράβο σου για την ανάρτηση υπέροχη δεσποινίς..!!


    Τα σέβη μου & την καλησπέρα μου εν μέσω ταξιδιού αρκετά χιλιόμετρα μακριά σου, στην υπέροχη κρήτη, που σε περιμένει...

    έτσι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπημένη Έλενα και αγαπημένη Δημουλά (το δίδασκα μέχρι πέρσι στη Λογοτεχνία Γ λυκείου, αν θες σου κάνω και ανάλυση...)
    Σου αφιερώνω και το άλλο αγαπημένο μου "Φωτογραφία 1948" (http://paraxenos.blogspot.com/2008/03/1948.html) και σου στέλνω πολλά μελαγχολικά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Βαγγελάκο μου,
    λένε μην τάζεις σε παιδί και Άγιο κι εγώ συμπληρώνω...και σε σκαντζοχοιράκια!!!

    Δεν ξέρω, αν θα ´ναι στην Κρήτη, αλλά σίγουρα κάποια στιγμή θαβρεθούμε!!!

    Φιλί γλυκό μικρούλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Νάντια μου,
    δεν είχα καμία αμφιβολία για το γούστο και την ποιότητά σου!!!
    Σ´ ευχαριστώ για το ποίημα!Θα το φυλάξω κι αυτό!

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Aγαπάμε Κική!!! :)
    Τελικά αυτά τα κυριακάτικα πρωινά είνια υπέροχο και τα είχα παρεξηγημένα τόσα χρόνια!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ginny μου,
    αρκεί τη μελαγχολία του Κυριακάτικου πρωινού να την πασαλείψεις με μέλι ή μερέντα και θα γίνει γλυκιά!!!

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φιλενάδα αυτό τα σπάει!
    Το είχα κάνει στη Γ' Λυκείου!Πού να καταλάβω τότε!Ενώ τώρα..δεν θέλω να καταλάβω!Πφφφ από πουθενά δεν πιάνομαι!!Χαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ντριμεράκι-Ερωτευμενάκι μου εσύ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Έτσι απλά μου σχολίασαν...