Πλάι στη βρύση πεθαίνω διψασμένος
Καίω σα φωτιά και τρεμοτουρτουρώ
Στον τόπο μου ενώ ζω, είμαι τέλεια ξένος
Κοντά στη 'στιά τα δόντια κουρταλώ.
Σα σκούλικας γυμνός στολή φορώ
Γελώντας κλαίω χωρίς ελπίδα πια
Κουράγιο παίρνω απ`την απελπισιά
Χαίρουμαι, κι όμως δεν έχω χαρές
Θεριό είμαι δίχως δύναμη καμιά
Καλόδεχτος, διωγμένος με κλοτσιές.
Στ`αβέβαιο πάντα βρίσκω τ`ορισμένως
Το ξάστερο το βλέπω σκοτεινό
Διστάζω για ό,τι πλέρια είμαι πεισμένος
Για κάθε ξαφνικό φιλοσοφώ
Κερδίζω και χαμένος θε να βγω
Όταν χαράζει, λέω: "Καλή νυχτιά !"
Ξαπλώνω, λέω: "Θα φάω καμιά βροντιά !"
Είμαι πλούσιος κι όλο έχω αδεκαριές
Μαγκούφης, καρτερώ κληρονομιά
Καλόδεχτος, διωγμένος με κλοτσιές.
Έγνοιες δεν έχω, κι είμαι ιδεασμένος
Πλούτια να βρω, μα δεν τα επιθυμώ
Απ`όσους με 'παινάνε προσβαλμένος
Και κοροϊδεύω ό,τι είναι σοβαρό.
Φίλο έχω όποιον με πείσει πως γλυκό
Κελάηδημα είν`της κάργιας η σκουξιά
Για όποιον με βλάφτει λέω πως μ`αγαπά
Το ίδιο μου είναι κι οι αλήθειες κι οι ψευτιές
Τα ξέρω όλα, δε νιώθω τόσο δα
Καλόδεχτος, διωγμένος με κλοτσιές.
Πρίγκιπά μου μακρόθυμε, καμιά
Γνώση δεν έχω και μυαλό σταλιά,
Μα υπακούω στους νόμους.Τι άλλο θες;
Πώς; Τους μιστούς να πάρω, είπες, ξανά
Καλόδεχτος, διωγμένος με κλοτσιές;
Τόσες αντιθέσεις μαζεμένες να συνθέτουν μια ολόκληρη ζωή ή μια στιγμούλα, τόση δα!Και γίνεσαι ίχνος σκόνης που ταξιδεύει στο φως και ψάχνει το έδαφος να ακουμπήσει!Να χαθεί ανάμεσα σε χιλιάδες εκατομύρια σκονίτσες και να βρει το νόημα της ύπαρξής της!
Καλημέρα σας!!!
Εγω ενα εχω να πω: εξαρταται απο την οπτικη γωνια που το βλεπεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις καλημερες μου!
Λόλα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήτί κάνεις βρε τέτοια ώρα?Περιφέρεσαι κι εσύ σαν σκονίτσα?Συμφωνώ...Τώρα έτσι το βλέπω!
Καλημέρες!
Βαμπιριαζω (που λεει και ο γναγ)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλασσικα! :Ρ
"Γνώση δεν έχω και μυαλό σταλιά"
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απολύτως σου λείπουν αμφότερα!!!
χα..χα..
Πού πάς και τα βρίσκεις... Είμαστε όλοι όμως μια αντίθεση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Συγνώμη που άργησα την επίσκεψη αλλά δεν έχω σύνδεση... Τώρα "κλέβω" αλλά πρέπει να είμαι στην βεράντα και όσο νά΄ναι έχει και μια ψύχρα....
Λόλα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήjoin the club!Κάποιος μας δάγκωσε, αλλά ποιός!!!
Χωροχρόνε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήγι' αυτο μ΄αγαπάς ε? χαχαχα!
Σπυράκο μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήσ' άρεσε?Τραβάω κάτι κολλήματα καμιά φορά!!!
Κάθε σου επίσκεψη είναι μεγάλη χαρά για μένα...να έρχεσαι όποτε μπορείς!Κουκουλώσου τώρα μη μου πουντιάσεις!!!
Φιλιά!
Ένας λόγος είναι κι αυτός.
ΑπάντησηΔιαγραφήχα..χα..
Χωροχρονε,
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν κατάλαβα!Με αγαπάς γιατί δεν έχω μυαλο?
;-)
Νάμαι καλέ..η περίεργη γάτα να δω το μπλοκόσπιτο σου.Αγαπώ πολύ το αβαταρ σου και ξέρεις γιατί; κάποτε βρήκα ένα μικρόσκατζόχοιρο. Το πήρα και το μεγάλωσα με σταγονόμετρο, έμαθε τη μυρωδιά μου και όταν το έπαιρνα αγκαλιά τα αγκάθια του γινόντουσαν ..τρίχωμα.Το ονόμασα Μιμή...άρχισε να μεγαλώνει, έτρωγε ( καλικαίρι) ρόγες σταφυκιού απο τα χέρια μου.Το πήγα στο κτηνίατρο για να μου δώσει οδηγίες κι εκείνος τότε μου είπε: Το ξέρω οτι το αγαπάς..όμως.. ανα το αγαπάς ..άσε το ελεύθερο..δεν θα γίνει ποτέ ήμερο και θα είνια δυστυχισμένο αν δεν ζευγαρώσει..Με πόνο το άφησα λίγες μέρες μετά σε περιοχή ιδανική..με κοίταζε και το κοίταζα κλαίγοντας..μετά ..έφυγε κι εγώ θα θυμάμαι πάντα τα δαχτυλάκια του, τα ματάκια του και την φανταστική μυτούλα του που του την χάιδευα και με άφηνε.Έτσι όταν βλέπω σκατζόχοιρο θυμάμαι πάντα τη Μιμή μου ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπαρχει ενα τραγουδι εξαιρετικό, που λεει:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣφυριξε χαρουμενα μπορεις!
Δες τη θετική πλευρά της ζωης!
Για να βλεπω τους στιχους να γινονται πράξη!
Καλημερα
Αχ βρε αχτίδα με μελαγχόλησες...!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε πάλι "από πάνω" μου η Coula!!
Κοπελιά, στα ίδια μέρη συχνάζουμε τελικά!!
πάντως έχω να παρατηρήσω πως είσαι πολύ αισιόδοξο άτομο & μας μεταφέρεις τη θετική σου ενέργεια!!
Όσο τώρα για την ανάρτηση της porcupine ο καθένας έχει την οπτική του & γι'αυτό υπάρχουν τόσες αντιθέσεις μεταξύ μας...
Να χαμογελάς γιατί το δικό σου χαμόγελο κάνει ευτυχισμένους τους γύρω σου...
υγ. Περιμένω μια ακόμα απάντηση!!
να το θυμάσαι...
Αχτίδα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήμ' έστειλες τώρα!!!Χαίρομαι που σου θυμίζω κάτι τόσο γλυκό.Θα είναι μια χαρά με την οικογένειά του και θα κάθονται και θα τους μιλάει για σένα...χιχιχι!!!
Χαίρομαι που σ' άρεσε και η πόλη μου!Την επόμενη φορά να μου πεις να κεράσω καφεδάκι.Το καφέ που πήγες είναι μιας ξαδέρφης μου!χαχα!Μικρός ο κόσμος!
Σε φιλώ γλυκά
Κου(κου)λίτσα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήεννοείται βρε!!!Θα επανέλθω με νέα ανάρτηση πολύ χάι!!!χαχαχαχαχα!!!
Τί γίνεται το ποδαράκι?
Βαγγελάκο μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήμε σένα το χαμόγελο έχει κολλήσει με logo και δεν λέει να φύγει με τίποτα!!!
Σ΄ευχαριστώ!!!
ΥΓ.Απάντησα!!!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή